De afgelopen maanden wat minder tijd kunnen besteden aan de Ford. Toch nog behoorlijk wat lasklussen aangepakt. Zo waren de stalen bodemplaat van de kofferruimte (en onder de achterbank) en het binnenspatbord achter niet met elkaar verbonden maar afzonderlijk aan het chassis geklonken. Om de carrosserie los van het chassis te kunnen houden heb ik een hoek gelast tussen bodemplaat en binnenspatbord. Voor wat de bodem betreft is het linker deel van de auto gereed. Nu kan het rechter deel aangepakt worden. Gezien het denk en probeerwerk links moet dat nu een peulenschil worden. Ook het linker portier is afgelast. Uiteindelijk wil ik er suicide doors van maken, maar dat is voor later. Overigens is het belachelijk wat ze voor suicide scharnieren durven vragen in Nederland als je dat vergelijkt met wat ze in de VS kosten. Maar dat ter zijde.
Ook de bodemplaatjes ter hoogte van de spatborden zijn aan de linkerzijde vernieuwd. Deze waren nagenoeg volledig weggeroest. Ter afwisseling de twee binnenspatborden aan de voorzijde aangepakt. Een paneel was nog prima. Aan het andere moest een nieuw hoekstuk gemaakt worden. Om een beetje bij te kunnen houden waar ik met mijn inspecties en reparaties geweest ben, spuit ik die plaatsen in met een roestwerende primer. Inmiddels is er 1 jaar in de herbouw achter de rug. Nog maximaal 9 te gaan. Terugkijkend ben ik best tevreden over hoeveel ik al heb kunnen doen. Behoudens aan gereedschap heb ik alleen nog maar geld uitgegeven aan een paar spuitbussen primer, ontvetter, losmiddel en staalplaat. Alles bij elkaar valt het nog best mee. Op naar het tweede jaar.